Schrijven is net als zwemmen

Ik ben net terug van mijn wekelijkse zwemtraining. En ik ben trots want voor het eerst heb ik 90 banen achter elkaar gezwommen!

Dat was tot een jaar geleden wel anders. Toen zwom ik met pijn en moeite 60 banen borstcrawl. Met na iedere 6 banen een pauze.

Zwemmen is voor mij nu gemakkelijk. Net als schrijven. Maar ik weet ook hoe het is om af te zien en gefrustreerd te zijn omdat het niet lukt.

Vaak zie ik bij collega-ondernemers dit als ze blogs of social media posts schrijven:

En dit:

Terwijl je heel goed weet waarover je wilt schrijven. En ook dat je dit wilt DELEN.

Wat is het dan dat je ooit vol verve een blog schreef en er nu oeverloos tegenaan zit te hikken?
Je blog werd goed ontvangen, toch? En dat is logisch want mensen lezen graag wat jij doet en wat zij eraan kunnen hebben.

Laat ik het vergelijken met mijn eigen sportactiviteiten.

Ik zwem nu twee keer per week. Maar dat is wel eens anders geweest.

Want:

 ‘Moet ik helemaal naar dat zwembad rijden. Kost me zoveel tijd.’
‘Ik voel een verkoudheid opkomen dus is het niet verstandig om te gaan.’
‘ik kan niet iedereen bijhouden.’
‘Ik moet nu echt mijn kledingkast gaan uitruimen. (?)’

Ik ging alleen zwemmen dus ik had aan niemand verantwoording af te leggen. En omdat ik niet met een doel zwom, was alles ok.

Gaat het al bij je dagen?

Ik ben de beginnende zwemmer en jij bent de ongeoefende schrijver.

Wij maken meters, maar niet genoeg.

Bovendien denken we dat we het alleen kunnen.

Ik ben inmiddels lid geworden van een zwemclub. Heb ik een stok achter de deur want de training is iedere week op zaterdagmiddag. Zeker te weten dat ik ga! Want als ik dat niet doe, is de training erop dubbel zo zwaar. En bovendien krijg ik geheid de vraag: “waar was je nou?”

Als jouw (schrijf)trainer kan ik je helpen jouw schrijfdoelen te bereiken. Neem contact met mij op.